زردچوبه در قرن سيزدهم ميلادي توسط ماركوپولو به اروپا شناسانده شد. زردچوبه (Curuma longa) نوعي گياه و ادويه‌اي است كه از آن گياه تهيه مي‌شود. زردچوبه از رده زنجبيل‌وارها (Zingiberidae)، است. زردچوبه داراي ماده موثره‌اي بنام كوركومين است. اين ماده داراي حلاليت بسيار كم در آب، ناپايداري در محيط‌هاي آبي و فراهمي زيستي نسبتاً كم است و همين عوامل استفاده از آن در فرمولاسيونهاي دارويي را مشكل كرده است. در اين اختراع از پلي كاپرولاكتون (PCL) و كيتوزان به عنوان پليمرهاي پايه براي توليد نانوذرات حاوي كوركومين با استفاده از روش الكترواسپري استفاده شده است. پس از ساخت نانوذرات، با استفاده از روش‌هاي ميكروسكوپ الكتروني (ميكروسكوپ الكتروني روبشي) مورفولوژي نانوذرات بررسي قرار گرفت و سايز نانوذرات تعيين شد. سپس در شرايط بهينه مقداري از نانوذرات سنتز شد و حلاليت و ميزان رهايش كوركومين در اين ذرات مورد ارزيابي قرار گرفت.